Etyka zawodowa jest to całokształt norm wyznaczających określone zasady moralne, dotyczące zarówno czynności wynikających bezpośrednio z wykonywanego zawodu, jak i związanych z nimi, społecznych stosunków zawodowych. Etyczne postępowanie funkcjonariusza SOK polega na wykonywaniu przez niego obowiązków służbowych zgodnie z normami i zasadami obowiązującymi w tej służbie. Te normy i zasady to zarówno ogólnie obowiązujące normy moralne, takie jak uczciwość, prawdomówność, lojalność, jak i normy oraz zasady określające sposób wykonywania zadań służbowych, wynikające z różnych uregulowań prawnych. Normy moralne mają charakter ogólny i odnoszą się do słuszności i godziwości ludzkich zachowań. Ich przestrzeganie podczas wykonywania zadań zawodowych jest konieczne. Etyczne postępowanie funkcjonariusza SOK to postępowanie zgodne z przyjętymi w tej służbie zasadami wykonywania podstawowych zadań dotyczących ochrony życia, zdrowia ludzi i mienia oraz kontroli przestrzegania przepisów porządkowych na obszarze kolejowym, w pociągach i innych kolejowych pojazdach szynowych, jak i ogólnie obowiązującymi normami moralnymi. Wartością fundamentalną z punktu widzenia etyki w działalności Straży Ochrony Kolei jest człowiek i jego dobra, a głównym celem działania jest jego obrona i ochrona tych dóbr. Charakter i zadania pracy wymagają szczególnych warunków, jakim powinni odpowiadać funkcjonariusze SOK.

1. zamiłowanie do swojej pracy i sumienne jej wykonywanie,
2. stanowczość, pewność siebie, a jednocześnie wysoka kultura osobista wyrażająca się w poszanowaniu godności i praw każdego człowieka,
3. bezstronność, a zwłaszcza postępowanie bez jakichkolwiek uprzedzeń rasowych, narodowościowych, wyznaniowych, politycznych bądź światopoglądowych,
4. precyzję i szybkość w podejmowaniu decyzji, szczególnie w wypadku wystąpienia zagrożeń,
5. szacunek i lojalność wobec przełożonych i niezbędny dystans wobec podwładnych,
6. wysokie poczucie godności osobistej, ambicja, koleżeństwo oraz solidarność,
7. staranny i schludny wygląd zewnętrzny,
8. uczciwość, bezwzględne wystrzeganie się korupcji,
9. zachowanie w dyskrecji informacji mogących zaszkodzić dobru służby lub dobremu imieniu innych osób, jeżeli informacje te nie posiadają znamion przestępstwa,
10. chęć niesienia pomocy wszystkim tym, którzy jej potrzebują z racji przyrodzonej godności  i przysługujących im praw.

1. środki przymusu bezpośredniego stosować należy wyłącznie wobec osób uniemożliwiających wykonanie określonych zadań służbowych,
2. funkcjonariusz obowiązany jest do wezwania osoby do zachowania się zgodnego z prawem oraz do uprzedzenia, że w razie niepodporządkowania się wezwaniu zostaną użyte wobec niej środki przymusu bezpośredniego,
3. można stosować tylko taki środek przymusu, który jest niezbędny do osiągnięcia podporządkowania się wezwaniu do określonego zachowania,
4. odstępuje natychmiast od stosowania środków przymusu bezpośredniego, gdy osoba, wobec której użyto środków przymusu, podporządkowała się wydanym poleceniom,
5. użycie broni palnej powinno mieć na celu obezwładnienie osoby i nie może zmierzać do pozbawienia jej życia, a także narażać na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia innych osób,
6. środków przymusu bezpośredniego takich jak pałki służbowe, psy służbowe, RMG nie wolno stosować wobec kobiet o widocznej ciąży, osób których wygląd wskazuje na wiek do 13 lat, starców oraz osób o widocznym kalectwie,
7. jeżeli wskutek zastosowania środków przymusu bezpośredniego lub broni palnej nastąpiło zranienie osoby lub utrata przytomności, funkcjonariusz SOK jest obowiązany natychmiast udzielić pomocy przedlekarskiej poszkodowanemu.