Etyka zawodowa jest to całokształt norm wyznaczających określone zasady moralne, dotyczące zarówno czynności wynikających bezpośrednio z wykonywanego zawodu, jak i związanych z nimi, społecznych stosunków zawodowych. Etyczne postępowanie funkcjonariusza SOK polega na wykonywaniu przez niego obowiązków służbowych zgodnie z normami i zasadami obowiązującymi w tej służbie. Te normy i zasady to zarówno ogólnie obowiązujące normy moralne, takie jak uczciwość, prawdomówność, lojalność, jak i normy oraz zasady określające sposób wykonywania zadań służbowych, wynikające z różnych uregulowań prawnych. Normy moralne mają charakter ogólny i odnoszą się do słuszności i godziwości ludzkich zachowań. Ich przestrzeganie podczas wykonywania zadań zawodowych jest konieczne. Etyczne postępowanie funkcjonariusza SOK to postępowanie zgodne z przyjętymi w tej służbie zasadami wykonywania podstawowych zadań dotyczących ochrony życia, zdrowia ludzi i mienia oraz kontroli przestrzegania przepisów porządkowych na obszarze kolejowym, w pociągach i innych kolejowych pojazdach szynowych, jak i ogólnie obowiązującymi normami moralnymi. Wartością fundamentalną z punktu widzenia etyki w działalności Straży Ochrony Kolei jest człowiek i jego dobra, a głównym celem działania jest jego obrona i ochrona tych dóbr. Charakter i zadania pracy wymagają szczególnych warunków, jakim powinni odpowiadać funkcjonariusze SOK.
- zamiłowanie do swojej pracy i sumienne jej wykonywanie,
- stanowczość, pewność siebie, a jednocześnie wysoka kultura osobista wyrażająca się w poszanowaniu godności i praw każdego człowieka,
- bezstronność, a zwłaszcza postępowanie bez jakichkolwiek uprzedzeń rasowych, narodowościowych, wyznaniowych, politycznych bądź światopoglądowych,
- precyzję i szybkość w podejmowaniu decyzji, szczególnie w wypadku wystąpienia zagrożeń,
- szacunek i lojalność wobec przełożonych i niezbędny dystans wobec podwładnych,
- wysokie poczucie godności osobistej, ambicja, koleżeństwo oraz solidarność,
- staranny i schludny wygląd zewnętrzny,
- uczciwość, bezwzględne wystrzeganie się korupcji,
- zachowanie w dyskrecji informacji mogących zaszkodzić dobru służby lub dobremu imieniu innych osób, jeżeli informacje te nie posiadają znamion przestępstwa,
- chęć niesienia pomocy wszystkim tym, którzy jej potrzebują z racji przyrodzonej godności i przysługujących im praw.
- środki przymusu bezpośredniego stosować należy wyłącznie wobec osób uniemożliwiających wykonanie określonych zadań służbowych,
- funkcjonariusz obowiązany jest do wezwania osoby do zachowania się zgodnego z prawem oraz do uprzedzenia, że w razie niepodporządkowania się wezwaniu zostaną użyte wobec niej środki przymusu bezpośredniego,
- można stosować tylko taki środek przymusu, który jest niezbędny do osiągnięcia podporządkowania się wezwaniu do określonego zachowania,
- odstępuje natychmiast od stosowania środków przymusu bezpośredniego, gdy osoba, wobec której użyto środków przymusu, podporządkowała się wydanym poleceniom,
- użycie broni palnej powinno mieć na celu obezwładnienie osoby i nie może zmierzać do pozbawienia jej życia, a także narażać na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia innych osób,
- środków przymusu bezpośredniego takich jak pałki służbowe, psy służbowe, RMG nie wolno stosować wobec kobiet o widocznej ciąży, osób których wygląd wskazuje na wiek do 13 lat, starców oraz osób o widocznym kalectwie,
- jeżeli wskutek zastosowania środków przymusu bezpośredniego lub broni palnej nastąpiło zranienie osoby lub utrata przytomności, funkcjonariusz SOK jest obowiązany natychmiast udzielić pomocy przedlekarskiej poszkodowanemu.